Додека јакне вакцина-национализмот, владите сакаат домашно производство на вакцини

пред 3 години

Japan Times/Reuters

Владите ширум светот се обидуваат да го решат проблемот со фрагментирано производство на вакцини, а многу земји се обидуваат да го организираат домашното производство и ова почнува да влијае и на глобалната фармацевтска индустрија. Европската унија се соочи со голем број тешкотии што ги лишија земјите-членки од домашно произведени лекови оваа година.

Во 1921 година, во германскиот град Десау е основан „Институтот за бактерии во областа Анхалт“, чија задача беше масовно производство на вакцини. Точно 100 години подоцна, доби нова мисија – да произведе вакцина против Ковид 19. Проектот во Десау, Германија, има поддршка од владата на Саксонија-Анхалт и е дел од планот на Берлин за снабдување со вакцини, но и за создавање друг германски извозен производ.

Американска реквизиција

Премиерот на Саксонија-Анхалт, Рајнер Хаселоф се надева дека Германија би можела да изгради резервен капацитет за да и овозможи да го разликува производството на вакцини. Ја истакнува важната улога на владата, прави споредба со одржување на капацитетот на енергетските компании за периоди со голема побарувачка.

„На крајот на краиштата, ова може да се спореди со енергетската индустрија, каде што државата плаќа и на електрани за резервен капацитет“, објасни Хаселоф .

САД се меѓу ретките земји чија влада може да прибегне кон реквизиција во кризна ситуација за да обезбеди производство на неопходни добра. Веќе во раните фази на пандемијата, Вашингтон започна со финансирање на проширување и прилагодување на фабриките за производство на лекови.

Осврнувајќи се на Законот за производство во војна, Вашингтон им обезбеди на компаниите за вакцини суровини набавени од други компании, а војската ја надгледуваше изградбата на некои објекти. Министерството за одбрана го реши проблемот со експерти за надзор на градежништвото.

Од друга страна, Германија сака да го реши проблемот со недостиг на вакцини преку поддршка на домашните фармацевтски компании.

Некои, вклучително и Австралија, Бразил, Јапонија и Тајланд, формираат партнерско производство со АстраЗенека.

Италија, на пример, вети државна поддршка за јавно-приватен центар за производство на вакцини, додека Австрија, Данска и Израел планираат заеднички фонд за истражување и развој и ќе размислат за производство на свои вакцини од следната генерација.

Ранливи увозници

Недостиг на вакцини во Европа покажа дека земјите кои зависат од испораките од мултинационални компании можат да бидат ранливи.

Така, во јануари, АстраЗенека ги преполови снабдувањата на ЕУ во првиот и вториот квартал, велејќи му на Брисел дека не може да ги пренасочи вакцините произведени во Белгија и резервирани за Велика Британија кон Унијата.

Намалените испораки ги влошија тензиите во односите Лондон-Брисел, што ги натера европските лидери да го ограничат извозот на произведени вакцини во ЕУ. Италија го блокираше извозот на вакцината АстраЗенека овој месец.

Германија е нето увозник на вакцини, со трговски дефицит во категоријата производи од 720 милиони долари. Берлин планира да го промени тоа, и треба да му помогне поранешниот семеен сопственик „Институт за бактерии во областа Анхалт“ во Десау, сега ИДТ Биологика.

Имаат намера да инвестира повеќе од 100 милиони евра со АстраЗенека во проширување на фабриката во која ќе биде сместен целиот процес на производство.

Долгорочна гаранција

Германија се уште не го задржа правото да купува идни вакцини, но владата ќе објави план за мерки за поддршка и охрабрување на градење на капацитети за долгорочно производство на вакцини до 1 мај, се вели во документот објавен од Ројтерс.

За претставниците на фармацевтските компании, долгорочните гаранции за купување се поважни при донесување на одлука за инвестиција отколку државната помош, тврди владин извор.

Берлин сака ИДТ и другите погони да произведуваат две милијарди дози вакцина годишно годишно, изјави неименуван извор за Ројтерс. За споредба, АстраЗенека сака да произведе до три милијарди дози до крајот на годината, што ја прави најголем производител на вакцини во светот.

Целта на Берлин може далеку да ги надмине потребите на ЕУ и нејзините 450 милиони жители, но се уште не е јасно колку често граѓаните ќе треба да се вакцинираат за да се зајакне имунитетот во борбата против вирусот.

Рубикова коцка

На глобално ниво, вакцините се произведуваат во мрежите на фармацевтските компании и често поминуваат низ неколку земји, дури и на континенти, во различни фази, пред да се најдат во шприц.

Само во ЕУ, вакцините против ковиди се произведуваат во повеќе од 30 фабрики, од Шведска до Шпанија. AстраЗенека наведува дека има производствени капацитети на 25 локации во 15 земји, во синџирот на партнерства што извршниот директор на една компанија ги спореди со Рубикова коцка.

Германската компанија ИДТ Биологика сега планира да ги „покрие“ сите фази од производниот циклус. Интегрален дел од германскиот кластер ќе бидат и производителите на вакцини BioNTech SE и CureVac NV, кои ја измислија најновата технологија за вакцини и обете добија државна финансиска поддршка.

Градењето на капацитетите за производство на вакцини има смисла со оглед на глобалната потреба за вакцинација против колеви, потенцијално повеќе од еднаш, но исто така поради закана од можни нови пандемии.

Кризата ја исклучува конкуренцијата

Најголемата ефикасност е загарантирана од големите производствени капацитети, особено ако се земе предвид можноста дисперзијата на капацитетот во неколку земји во одреден момент да се покаже неекономична.

Прашант Јадав од Центарот за глобален развој на САД вели дека прагот на исплатливост е 100 милиони дози годишно. Пет земји веројатно би можеле да го зголемат производството без поголеми трошоци, но ако многу започнат да произведуваат мали количини.
„На крајот сите ќе платиме повисока цена“, вели тој.

Канадската влада донесе одлука за изградба на државна фабрика во Монтреал што треба да произведе околу два милиони дози вакцини месечно од почетокот на следната година, далеку под тој праг.

На прашањето дали толку мал обем на производство би значело поголеми трошоци, канадскиот национален совет за истражување наведе дека нивната цел не е да се натпреваруваат со приватниот сектор: „Целта на институцијата е брзо да одговори на идните здравствени кризи“, нагласија тие.

Scroll to Top